Barcelona Fotografada

Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν παντού… αλλά τίποτα δεν άκουσα! Ένεκα που ήμανε μακριά, στα εξωτερικά, για Χριστούγεννα αλλιώτικα..χωρίς μελομακάρονα και μπακλαβάδες.
Χριστούγεννα στην Βαρκελώνη είπαμε να κάνουμε φέτος με την αγαπημένη μου Ερασνέλλα και τη μικρή της (μας ρίχνει ένα κεφάλι) αδερφή. Στουμπώσαμε δυο κόκκινες βαλιτσουλίτσες και να ‘μαστε στην πρωτεύουσα της Ισπανίας των Καταλανών .Η ιδανική πόλη να φωτογραφήσεις και να φωτογραφηθείς, αυτή που σου δίνει τα πιο όμορφα κάδρα και δεν σταματάς τα φλας...

Η Βαρκελώνη των 1000 και μια φωτογραφίων... Kούκλα η πόλη, αν και παραήταν στολισμένη με λαμπίδια. Φίσκα στον κόσμο, πατείς με πατώ σε το βράδυ στις Ράμπλες(βγάζεις και μια φωτογραφία με το άγαλμα του κολόμβου από πίσω), κάθε καρυδιάς καρύδι σε γιορτινό περιτύλιγμα αλλά και κακής ποιότητας αρσενικά βλέμματα που κοιτούσαν εξερευνητικά.

Είναι που οι καθολικοί την έχουν την παραμονή των Χριστουγέννων την πιο ιδιαίτερη μέρα τους, με τα της οικογενείας και φαγητό στο σπίτι, δείπνο με τους πιο δικούς σου ανθρώπους. Αν λοιπόν, δεν έχεις μανούλα και μπαμπά στη Βαρκελώνη ή έστω πρώτα ξαδέρφια που μεγαλώσατε μαζί παίζοντας στις αλάνες, μάλλον θα καταλήξεις να τρως στο πιο τουριστικό –από τα ελάχιστα ανοιχτά- εστιατόριο της πόλης. Και καλά να το διασκεδάσεις, γελώντας με τη λάθος επιλογή, αν είσαι όμως λίγο «μη μου άπτου» και γκρινιαρόκωλος, σου λέω καλύτερα να πας πουθενά αλλού. «Παραμονή» για την bloody μοσχαρίσια, ρίγανη με χοιρινό και όχι το αντίστροφο, πατάτες φούρνου από την προηγούμενη και μια υγρή πίτσα,(κλικ, μια φωτογραφία στην πίτσα) που την είδαμε σαν το μεσσία. Και να φανταστείτε ότι απ’ έξω οι πελάτες φαίνονταν ευχαριστημένοι… Χα! Και για επιδόρπιο…; Μπήκαμε σε ένα «παραδοσιακό» στην όψη καφέ-ζαχαροπλαστείο που θύμιζε κάτι από Ελλάδα. Θα μπορούσες να τον παρομοιάσεις και με τον «Κρίνο» της Αιόλου. Είχε και τα γλυκάκια του σε μια βιτρίνα, αλλά μάλλον διαλέξαμε την πιο μπαγιάτικη τάρτα σμέουρων . Από τα πίσω τραπέζια να και τα ελληνικά! Τίγκα στον Έλληνα η πόλη, αγαπημένος προορισμός των ομογενών μας η Βαρκελώνη. Το επιβεβαίωσε και το πούλμαν του “Zorbidi’s tours”(κλικ και φλας στο Ζορμπίδη) που βρήκαμε σταθμευμένο στην παραλία της Barcelonetas , ανήμερα τα Χριστούγεννα. Εκεί να δεις φωτογραφίες...Εικόνες τις χειμωνιάτικης Μεσογείου... Πρώτη μου φορά έκανα Χριστούγεννα σε παραλία..το ευχαριστήθηκα κιόλας! Τα απομυθοποίησα με την ευκαιρία όλα αυτά τα χριστουγεννιάτικα έθιμα και τα κλισέ- που ωστόσο σταματάνε μετά το μεσημεριανό στις 25 Δεκέμβρη, και δεν έχεις τι να κάνεις, και τελικά πας σινεμά με τα ξαδέρφια σου…

Αρχοντική η Βαρκελώνη και με βροχή και με ήλιο. Περπατάς στα όμορφα στενάκια με τα σιδερένια μπαλκόνια που κρέμονται τα απλωμένα ρούχα, εκεί που φωτογραφιζόταν η Penelope Cruz ως Christina, στο τρίπτυχο που αποτελούν με τη Vicky και τη Barcelona . Φωτογραφίζεσαι και συ , στα καφέ της, στη Rambla, σε κόκκινες βέσπες και μικρές αυλές, στο πάρκο Guel -με την φημισμένη σαύρα και τα χρωματιστά σπασμένα κομμάτια από πλακάκια που κάθονται τόσο ταιριαστά το ένα δίπλα στο άλλο, φτιάχνοντας ένα μωσαϊκό από lego. Ένα παζλ, που καταλήξαμε ότι μπορεί και να αγγίζει το κιτς, αλλά δεν του το λες του αρχιτέκτονα αν σκεφτείς τη δουλειά!Όχι μόνο στο πάρκο δηλαδή. Έκανε και μετά ..και μετά… βλέπεις και τη Sagrada Familia, το Casa Battlo (που μοιάζει με ένα τεράστιο στρουμφοσπίτι),την Pedrera με την υπέροχη στέγη (μην πάτε Χριστούγεννα ή την επομένη, είναι κλειστά). Όλα αυτός τα έκανε. Και συνεχίζεις το sightseeing και κάνεις τις βόλτες σου στο Passeo de Garcia και ανεβαίνεις μέχρι το πάρκο Montjuic, με τα μαγικά σιντριβάνια, που τα φωτάκια τους χορεύουν με το ρυθμό κλασικής μουσικής, και να και τα μουσεία! Τόσος πολιτισμός και τέχνη με τα μάτια στραμμένα σε όλη την πόλη, αφού το πάρκο έχει μια θέα μέχρι τη θάλασσα..
Θα μπορούσα να γράφω ώρες για αυτά που είδα στη Βαρκελώνη, για την κεντρική αγορά της και τις γεύσεις από τα εξωτικά φρούτα που γαργάλησαν τον ουρανίσκο μου, για τους ταξιτζήδες της, το μετρό και τους πλανόδιους πωλητές, για τα εστιατόρια της και τα μπαρ που προτιμούν να πηγαίνουν οι Καταλανοί και τα άλλα που πάνε οι επισκέπτες, για την εξωτική παραλία της –που παραμένει εξωτική και το Δεκέμβρη με τα φώτα του Casino και τα luxurious hotels, τους άντρες και τις γυναίκες της, τον ήλιο και τον ουρανό της...Την ευχαριστήθηκα!
Μα είμαι σίγουρη ότι θα έχω να γράψω πολλά και για όσα δεν έχω δει ακόμη, γι’ αυτό υπόσχομαι να ξαναπάω σύντομα και να σας πω τα υπόλοιπα..



ΥΓ. Όταν βρεθείτε στη Βαρκελώνη να πάτε για φαγητό στο “Rita Rouge”,(θυμηθείτε να βγάλετε πολλές φωτογραφίες στον κόκκινο καναπέ, στη βάση του τοίχου που παριστάνει μια γυναίκα, τη Ρίτα με το διαπεραστικό βλέμμα). Fusion κουζίνα και εξαιρετικά φιλικό service. Ιδιαίτερες γεύσεις και ωραία κοκτείλς. Χαιρετίσματα στον αγαπητό Jerlic, (ή κάπως έτσι).
Restaurante Rita Rouge, calle Carme 33, πίσω από την κεντρική αγορά της πόλης.