Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Να γνωρίζεις.


Γνωρίζεις τα ταξίδια, γνωρίζεις ανθρώπους στο αεροπλάνο και μιλάτε για συμπτώσεις. Τεράστιες συμπτώσεις που καταλήγουν στο κλισέ, τι μικρός που είναι ο κόσμος.
Είσαι ανοιχτός με τους άλλους. Χαμογελάς με ανυπομονησία, ανυπομονείς για το επόμενο χαμόγελο.
Πας σε πάρτι και διασκεδάζεις. Μαθαίνεις να φτιάχνεις κάτι και είναι νόστιμο, το φτιάχνεις για όλους. Το φαγητό πάντα θα μας κρατάει όλους κοντά.
Κοιτάζεις γύρω σου και επεξεργάζεσαι τις εικόνες, σαν πιξελιασμένο τετραγωνάκι, να μην παίρνει άλλο ζουμ. Εστιάζεις στα πρόσωπα, στις εκφράσεις τους. Στο
ξύλινο τρενάκι πάνω στο πιάνο και στον ηλεκτρικό που φαίνεται από το παράθυρο.

Χαμογελάς πάλι.
Εκφράζεσαι με καθαρές λέξεις, που έχουν ενδιαφέρον και ο άλλος θα τεντώσει τα αυτιά του, θα σχολιάσει, θα προσθέσει, θα συμφωνήσει, θα αντιδράσει. Πόσο ενδιαφέρον! Κάνεις πηγαδάκι. Χαζοκουβεντιάζεις.

Η ώρα περνάει και σ’ αρέσει τόσο. Κι άλλο κρασάκι. Να’ μαστε καλά.

Εκτιμάς τη γουλιά και νιώθεις ευγνωμοσύνη.
Είσαι αληθινός και γνωρίζεις.


Being pure. Enjoying the pure.