Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Πασχαλινό μελί

Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Πιο γρήγορα και από το φετινό Χριστός Ανέστη. Που μέχρι να πάμε να σταθούμε και να πάρουμε το Άγιο φως, αρχίσαμε τα φιλιά και τις ευχές. Άλλου παπά Ευαγγέλιο αυτό. Εδώ δεν μιλάμε για Ανάσταση. Εδώ μιλάμε για γέννα!

Κυριακή του Πάσχα, χαρμόσυνο ξύπνημα, αλαφιασμένο. «Η Μελί γέννησε»! Μελί εστί ένα πανέμορφο Λαμπραντόρ, όμως όσο όμορφο είναι άλλο τόσο τρελό είναι. Κάθαρμα παιδί μου. Όταν σε δει για να σου κάνει χαρές, εύχεσαι να μην είχε βρεθεί στο δρόμο σου.
Κι όμως, η μικρή Μελί στάθηκε στο ύψος τον περιστάσεων. Μπαμπάς ένας εκ των δύο αρσενικών του σπιτιού. Ευχόμασταν να τα έσπειρε ο Άρης, λευκό καθαρόαιμο golden retriever, σκυλί κινηματογραφικό. Όμως ο Μπάκος, διασταύρωση Λαμπραντόρ – Σέτερ, φάνηκε πιο μόρτης και ορεξάτος.

Το σκηνικό ήταν φανταστικό. Η Μελί μες στο ξύλινο σπίτι της, το στρωμένο με πετσέτες, να κάθεται ήσυχη με τα τρία κουτάβια της. Μετά από 15 λεπτά να γίνονται τέσσερα, μετά από ακόμα δέκα λεπτά να γίνονται πέντε. Από το διπλανό χωριό να ακούγεται η ψαλμωδία της εκκλησίας και το Χριστός Ανέστη και δώστου να γεννάει η μικρή. Γέννα μετά ύμνων και αναστάσεως μήνυμα. Η γιαγιάδες πετούσαν τη σκούφια τους από αυτόν τον μαγικό συνδυασμό. «Το ένα να το βγάλουμε Ανέστη, το άλλο Λάμπρο και την άλλη Πασχαλιά», αρχίσανε τα κουλά.

Νομίζαμε πως δεν μετρούσαμε σωστά, όμως τα κουτάβια έγιναν εφτά και για ακόμα μια φορά, ο τυχερός μας αριθμός ήρθε να επιβεβαιώσει την δυνατή ύπαρξή του. Τώρα που τα βλέπω, μετά από τρεις μέρες, πήραν κιόλας τα πάνω τους. Αναμένουμε να ανοίξουν τα ματάκια τους και να αρχίσουν να βλέπουν. Αυτό που δεν αναμένω, είναι όταν θα έρχονται οι υποψήφιοι, μελλοντικοί ιδιοκτήτες και θα αφήσουν την Μελί ξανά μονάχη, μαζί με τους δυο μαντραχαλάδες του σπιτιού.



Η Μελί, μικρή. Κάπως έτσι θα εξελιχθούν τα γλυκοκουταβάκια της!

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Σφύριξε χαρούμενα, μπορείς!

Αναμνηστήρια σε φακέλους του υπολογιστή, σε μικροαντικείμενα πάνω στο γραφείο, σε καρτ ποστάλ, στο μελανό γόνατο από θεαματική, χαρούμενη τούμπα στην σκάλα.

Σπατάλη χρόνου. Ρολόγια λιώσαμε. «Μα άμα δεν λιώσουμε μαζί, πως θες να γίνουμε ένα». ][

Τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα με χλευάζουν, να το δεις. Την φωνή μου την παίρνει ένας γερο-Νοτιάς και πως να φτάσει εκεί πάνω. Σε πήρε κάποτε η Δύση, σε ξαναφέρνει η Ανατολή. Αχ η ξενιτιά το χαίρεται, εκεί στο Νότο, γεια σου νύφη του Βορρά. Συντονίσου σύμπαν μου επιτέλους.

Αζεφή, σε ευχαριστώ για την βαρύγδουπη πυξίδα που μου χάρισες.

Καλλιτέχνης του μήνα μου, ο Σωκράτης Μάλαμας, για τους στίχους του που μιλάνε στην καρδιά-που χρειάζεται λόγια όμορφα και αληθινά να ακούσει- και η Chavela Vargas για το ισπανόφωνο, λυπηρό τραγούδι της.
(!) Ιντερνετικό alternative ραδιόφωνο, με πιασάρικο όνομα και νέα cool ανανεωμένη σελίδα, στο www.cooradio.gr .

«Ο Σκούφος»,
η πρώτη ταινία μικρού μήκους της Βίκης, τέλειωσε τα γυρίσματά της στην Μυτιλήνη και μοντάρεται. Update, soon!

Τα γενέθλιά μου πέφτουν Μ. Παρασκευή φέτος. Ευτυχώς είμαι βουδίστρια.
(Κάποια θα φτύνει τον κόρφο της τώρα)

Φίλε οδηγέ, δώσε προτεραιότητα στον πεζό.

Δοκίμασα την ένταση του spinning. Γυμναστήριο μετά από μήνες. Ποδήλατα σε δωμάτιο σκοτεινό, με μπλε φωτάκι, αυτό που κάνει τα δόντια πυγολαμπίδα, μουσική να βαράει και πετάλι να κακαρίζει. Μια ώρα εκτόνωσης. Κρακ κρουκ τα γόνατα το βράδυ.

Ξέρατε ότι;: Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ σιχαίνεται τις βάτες και τις φόρμες γυμναστικής, για οποιαδήποτε χρήση. Θα μπορούσε, ίσως, να δεχτεί τις γυναικείες φόρμες γυμναστικής, αρκεί να συνοδεύονται με τακούνι, κατάλληλο μακιγιάζ και σωστό χτένισμα. Immortal kitsch.

Ωραίε μου εαυτέ, περιμένει ο κόσμος, τελείωνε!

Αν περάσεις από το Ηράκλειο Κρήτης, πάνε στο Παγοποιείο για τα πιο wow μοχιτο-ντακιουρο –κοκτέιλ που έχεις πιει. Δοκίμασε ντάκιουρι μάνγκο με ρυθμούς Jazz, Funky, electro , trip hop και chill-outiaricus.

Να θυμηθώ να ξεχάσω ότι με πονά.
***


Νομίζω μετά από αυτό το βίντεο πρέπει τουλάχιστον να χαμογελάσεις!!