Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Μπλου, μπλου, μπουρμπουλήθρες!



Όλοι αυτοί με τις σημαίες πού πάνε;


Το ότι αποσυντονίζεται η πόλη, κλάιν, κάθε μέρα κομφούζιο είναι. Με κάτι πεζούς τρομαγμένα ποδαράκια που τρέχουν. Οι δε τουρίστες. Το τι θρασύτατα, εκνευριστικά κορναρίσματα ακούνε αν κάνουν κάποιο οδηγικό λάθος στους επ’ αόριστον under construction δρόμους… Αλλά αυτά τα τρομαγμένα ποδαράκια… Που όταν τους δώσεις προτεραιότητα είναι κάπως, έτσι, διστακτικά. Σου λέει, να περάσω, σοβαρά το κάνει; Περάστε καλέ. Είμαι η miss προτεραιότητα. Και παίρνω την ευθύνη όλη πάνω μου αν κορνάρει ο πισινός. Που θα κορνάρει. Σκατά (καλά ε, το word δεν αναγνωρίζει την λέξη σκατά, και την βγάζει λάθος) να φάει και να μάθει να περιμένει τέσσερα δευτερόλεπτα. Ναι κύριε, 4 + δύο ακόμα για τον στραβολαιμιασμένο οδηγό που με αγωνία προσπαθεί να βγάλει τα αμάξι του από το χιλιοπαρκαρισμένο στενό. Αφού θέλουμε να μας διευκολύνουν, γιατί να μην κάνουμε το ίδιο; Είναι πολύ ωραίο, αλήθεια σας λέω. Τι έλεγα;
Α ναι, κλειστοί οι δρόμοι. Μιλάει ο πρόεδρος του κόμματος. Πρόεδρε, άκουγα από μακριά τη φωνή σου, τη φωνή του λαού, που αγωνιζόταν από καρδιάς να ορθώσει ανάστημα. Και εγώ ακούγοντας αυτή τη βοή των κραυγών σου φαντάζομαι την αφεντιά σου σε μια μεγάλη γυάλα, να βυθίζεσαι με τους ομοίους σου και μπλου, μπλου μπουρμπουλήθρες τα λόγια σου, σκάνε στην επιφάνεια. Μπουρμπουλήθρες και στις σπασμωδικές κινήσεις των χεριών σου, μα πού πήγαν τα σεμινάρια σωστής στάσης σώματος και οι επικοινωνιακές χειρονομίες σου; Μπλου, μπλου , οι φωνές σου και αρπάζω την απόχη μου. Ψαρεύω σαν άρρωστα ψάρια τις λέξεις που φτάνουν τελικά καθαρά στα αυτιά μου, ω τι έκπληξη! «…που οι προηγούμενοιιι έπρεπε να είχαν κάνει αυτόόό… που η κυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων αυτό και το παράλλοοο… που έπρεπε εδώ και χρόνια να είχε γίνειιι…»

Και καλά αυτή η βουρκιασμένη βαρετή γυάλα. Ξαναρωτάω.
Όλοι αυτοί με τις σημαίες που πάνε;

8 σχόλια:

aerostatik είπε...

@ miss προτεραιότητα
παρ΄ολίγο να σε ξεχάσω...

mitos είπε...

"Γι αυτό σου λέω, μην κοιμάσαι/ είναι επικίνδυνο.
Μην ξυπνάς / θα μετανιώσεις"

κόκκινη μαλέτα είπε...

Ξέρει τι μου λέει ο Λειβαδίτης..

mitos είπε...

Y cuando se acercaron a mí apuntando con armas, yo sonreí con desprecio
y levantando las manos muy alto empecé a recoger las manzanas de la temporada.

κόκκινη μαλέτα είπε...

y yo sonreí con alegria por esas palabras.. Gracias..

mitos είπε...

πόσο μας έλειψεο θαυματοποιός
ή θα ’λεγα ο αλχημιστής
που έτρεπε τα ετερώνυμα σε ομώνυμα
που έτρεπε το αίμα σε νερό
και αντιστρόφως

πόσο μας έλειψε η φίλη
που ’φυγε business class για Λισαβόνα
χωρίς εσώρουχα
κρύβοντας στο φουστάνι της
μια αίσθηση καλλιγραφίας

εκείνοι πήγαιναν μπροστά
κι όλο ξεμάκραιναν κι αραίωναν
έβγαλαν κόκκο
ενώθηκαν με την απέραντη έρημο

έμεινα εδώ
προσάρμοσα στο σώμα μου το χρόνο
έκοψα το δωμάτιο στα μέτρα μου
εγώ και ο σωσίας μου
ο αναμορφωτής της όπερας
ο δαίμων του μπελκάντο

ας είχαμε τουλάχιστον
λίγο μπαρόκ
ή λίγο ροκ
έστω έναν λογαριασμό χωρίς τον ξενοδόχο
έστω μια βρύση-σταγονόμετρο
για διψασμένους ερωδιούς

δυστυχώς
μας πρόδωσαν οι σύνδεσμοι
και οι προθέσεις
κι οι τελικές προτάσεις τους

*Βασίλης Πολύζος, αφίσες στον τοίχο, από το βιβλίο
12+1 μοναχικά ποιήματα (ΕΡΙΦΥΛΗ 2005)

κόκκινη μαλέτα είπε...

Τρέχω να αγοράσω τα 12+1 μοναχικά ποιήματα, γιατί αυτό που μου 'εστειλες μου μίλησε σου λέω!

mitos είπε...

Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Με μανταλάκια, ο περιπτεράς
Κρεμάει τα άπλυτα του ημερήσιου τύπου
Στο απέναντι καφενείο, ένας ανθρωπάκος –
Primus inter pares θαμώνας – ζυγιάζεται
Πάνω απ΄ την καρέκλα
Σαν ελικόπτερο έτοιμο για απογείωση.
Ένας άλλος μπάρμπας,
Βαριά και άχαρα να περπατά με πάλαι ποτέ
Πόδια σπρίντερ
Βλέπει την όμορφη φαρμακοποιό , κι ένα συννεφάκι tου λέει πως καύλωσε.
Στη μια άκρη του δρόμου καλοσυνάτοι εκμεταλλευτές
Και αφιερωμένοι αιμοδότες:
Η οικογένεια των οπωροπώλων.
Στην άλλη , ο ψιλικατζής , μαλλιά καρφιά,
Έμπειρος έμπορος του σεξ.

μια πιτσιρικαρία να παίζει μπάλα, η φτωχολογιά
να κάνει φούγκα τη ζωή,
ερμηνεύουν την γειτονιά, όπως κάποιος την ποίησή μου
ερμηνεύει : je ne sais quoi

Γ. ΓΚΟΥΜΑΣ : Τα πορτρέτα της ωριμότητας