Πασχαλινό μελί

Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Πιο γρήγορα και από το φετινό Χριστός Ανέστη. Που μέχρι να πάμε να σταθούμε και να πάρουμε το Άγιο φως, αρχίσαμε τα φιλιά και τις ευχές. Άλλου παπά Ευαγγέλιο αυτό. Εδώ δεν μιλάμε για Ανάσταση. Εδώ μιλάμε για γέννα!

Κυριακή του Πάσχα, χαρμόσυνο ξύπνημα, αλαφιασμένο. «Η Μελί γέννησε»! Μελί εστί ένα πανέμορφο Λαμπραντόρ, όμως όσο όμορφο είναι άλλο τόσο τρελό είναι. Κάθαρμα παιδί μου. Όταν σε δει για να σου κάνει χαρές, εύχεσαι να μην είχε βρεθεί στο δρόμο σου.
Κι όμως, η μικρή Μελί στάθηκε στο ύψος τον περιστάσεων. Μπαμπάς ένας εκ των δύο αρσενικών του σπιτιού. Ευχόμασταν να τα έσπειρε ο Άρης, λευκό καθαρόαιμο golden retriever, σκυλί κινηματογραφικό. Όμως ο Μπάκος, διασταύρωση Λαμπραντόρ – Σέτερ, φάνηκε πιο μόρτης και ορεξάτος.

Το σκηνικό ήταν φανταστικό. Η Μελί μες στο ξύλινο σπίτι της, το στρωμένο με πετσέτες, να κάθεται ήσυχη με τα τρία κουτάβια της. Μετά από 15 λεπτά να γίνονται τέσσερα, μετά από ακόμα δέκα λεπτά να γίνονται πέντε. Από το διπλανό χωριό να ακούγεται η ψαλμωδία της εκκλησίας και το Χριστός Ανέστη και δώστου να γεννάει η μικρή. Γέννα μετά ύμνων και αναστάσεως μήνυμα. Η γιαγιάδες πετούσαν τη σκούφια τους από αυτόν τον μαγικό συνδυασμό. «Το ένα να το βγάλουμε Ανέστη, το άλλο Λάμπρο και την άλλη Πασχαλιά», αρχίσανε τα κουλά.

Νομίζαμε πως δεν μετρούσαμε σωστά, όμως τα κουτάβια έγιναν εφτά και για ακόμα μια φορά, ο τυχερός μας αριθμός ήρθε να επιβεβαιώσει την δυνατή ύπαρξή του. Τώρα που τα βλέπω, μετά από τρεις μέρες, πήραν κιόλας τα πάνω τους. Αναμένουμε να ανοίξουν τα ματάκια τους και να αρχίσουν να βλέπουν. Αυτό που δεν αναμένω, είναι όταν θα έρχονται οι υποψήφιοι, μελλοντικοί ιδιοκτήτες και θα αφήσουν την Μελί ξανά μονάχη, μαζί με τους δυο μαντραχαλάδες του σπιτιού.

Η Μελί, μικρή. Κάπως έτσι θα εξελιχθούν τα γλυκοκουταβάκια της!